Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014
Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014
Η σωστή αθλητική συμπεριφορά
Όπως στην καθημερινή ζωή μας στο σχολείο, στο σπίτι και στη
γειτονιά, έτσι και στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής υπάρχουν κάποιοι
τρόποι συμπεριφοράς που μας χαρακτηρίζουν. Η σωστή αθλητική
συμπεριφορά που μπορεί να τη συναντήσουμε και με όρους όπως «ευ
αγωνίζεσθαι» ή «τίμιο παιχνίδι» («fair play» στα αγγλικά),
αναφέρεται στην επίδειξη εντιμότητας, ακεραιότητας, σεβασμού και
εκτίμησης προς τον εαυτό μας και τους άλλους όταν ασχολούμαστε
με αθλητικές δραστηριότητες.
Έχουμε σωστή αθλητική συμπεριφορά στη Φυσική Αγωγή και στον αθλητισμό όταν:
Σεβόμαστε τους κανόνες του παιχνιδιού γιατί…
Σεβόμαστε τις αποφάσεις των διαιτητών ή κριτών γιατί…
Έχουμε σωστή αθλητική συμπεριφορά στη Φυσική Αγωγή και στον αθλητισμό όταν:
Σεβόμαστε τους κανόνες του παιχνιδιού γιατί…
- Έτσι παίζουμε πιο δίκαια, εμείς και οι άλλοι.
- Έτσι το παιχνίδι γίνεται απλό και κατανοητό για όλους.
- Έτσι δεν υπάρχουν διαφωνίες και διαπληκτισμοί.
- Έτσι παίζουμε όλοι με ασφάλεια.
Αν συνηθίζουμε να παραβαίνουμε τους κανόνες, δεν θα θέλουν να ξαναπαίξουν μαζί μας οι άλλοι.
- Η τήρηση των κανονισμών αφορά πρώτα απ’ όλα την ασφάλεια μας.
- Oι διαιτητές έχουν πάντοτε καλύτερη άποψη για τις «φάσεις», αφού αυτή είναι η δουλειά τους.
- Αν ήμασταν εμείς στη θέση τους, θα θέλαμε προφανώς να μας αντιμετωπίζουν με σεβασμό.
- Τα λάθη είναι ανθρώπινα! Άλλωστε, υπάρχει άτομο από την ομάδα μου που έχει αναλάβει το ρόλο της διευθέτησης τέτοιων θεμάτων (αρχηγός ομάδας ή προπονητής).
- Έτσι νιώθουμε κι εμείς καλύτερα.
- Εμείς είμαστε οι αντίπαλοι του άλλου και θέλουμε να μας σέβονται κι εμάς.
- Έτσι γίνεται καλύτερο παιχνίδι και διασκεδάζουμε πραγματικά.
- Έτσι νιώθουν και οι άλλοι καλά.
Oι καλοί παίκτες είναι πάντα καλοί, ακόμα και αν είναι αντίπαλοι.
Σεβόμαστε τους συμπαίκτες μας και δίνουμε ίσες ευκαιρίες σε όλους να συμμετέχουν γιατί…- Όλοι έχουν δικαίωμα στο παιχνίδι.
- Αν δεν συμμετάσχουν, δεν θα δούμε ποτέ πόσο καλοί είναι.
- Αν δε δώσουμε πάσες στους συμπαίκτες και τα κάνουμε όλα μόνοι μας, στο τέλος θα μείνουμε μόνοι μας όχι μόνο μέσα στο παιχνίδι αλλά κι έξω από αυτό.
- Έτσι έχουν όλοι ευκαιρίες για να βελτιωθούν.
- Έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες να κερδίσει η ομάδα μας.
Αν κάνει ένας συμμαθητής ή συμμαθήτριά σας ένα λάθος στο παιχνίδι, δώστε του κουράγιο!
Ελέγχουμε το θυμό μας και δεν παρεκτρεπόμαστε γιατί…
- Αν δεν καταφέρουμε να ελέγξουμε το θυμό μας, είναι πιθανό να μην ξαναπαίξουμε – δεν έχει πλάκα να θυμώνουμε.
- Μάλλον θα φανεί ότι είμαστε ανόητοι, παρά νικητές – οι νικητές ξέρουν να κερδίζουν αλλά και να χάνουν.
- Θα χαλάσει το παιχνίδι, όχι μόνο για μας αλλά για όλους
Αν κάνετε ένα λάθος στο μάθημα ή στο παιχνίδι, συγκρατήστε το θυμό σας! Προσπαθήστε να μάθετε απ’ αυτό που συνέβη και να είστε
έτοιμοι να συνεχίσετε το παιχνίδι με αθλητικό πνεύμα.
Ενθαρρύνω τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές μου να παίξουν καλύτερα.
«το πιο σημαντικό, όταν παίζουμε, είναι να ευχαριστηθούμε το
παιχνίδι».
Παιχνίδια Γνωριμίας για την πρώτη μέρα
τα
παιχνίδια γνωριμίας είναι απαραίτητα στην αρχή της εργασίας μας στο
σχολείο, αλλά και οπουδήποτε εργαζόμαστε και έχουμε να διαχειριστούμε
μια ομάδα ανθρώπων, τόσο για να γνωριστούμε όλοι μεταξύ μας, όσο και
γιατί δημιουργούν ένα θετικό κλίμα για επαφή και επικοινωνία ...
1ο Παιχνίδι: "Πως σε λένε΄"
Οι μαθητές σχηματίζουν έναν κύκλο και στη μέση του κύκλου βρίσκεται ο ΕΦΑ ή ένας μαθητής που στα χέρια του κρατάει μια μπάλα. Εμείς επιλέξαμε μια μπάλα pilates ή αλλιώς ... μία μπάλα του Γίγαντα, γιατί είναι πιο εντυπωσιακή.
Ο ΕΦΑ (ή ο μαθητής) πετάει τη μπάλα σε κάποιον από τους μαθητές του κύκλου και τον ρωτάει "πως σε λένε;". Ο μαθητής που πιάνει τη μπάλα λέει δυνατά το όνομά του και επιστρέφει την μπάλα στον ΕΦΑ.
Είναι σαφές ότι μπορούν να γίνουν κι άλλες ερωτήσεις, για π.χ. "ποιο είναι το αγαπημένο σου άθλημα/παιχνίδι;" Το παιχνίδι μπορεί να παιχτεί όσες φορές θεωρούμαι ότι οι μαθητές θυμούνται τι απάντησαν οι συμπαίχτες τους.
... ακόμα και αν
γνωρίζουμε ήδη τους μαθητές ή τα άτομα στα οποία θα απευθυνθούμε, είναι
απαραίτητα ως μια μία εναρκτήρια χαλαρή δράσης υπενθύμισης των μελών της
ομάδας ή με άλλα λόγια ... παιχνίδια για να "σπάσει ο πάγος" ...
... υπάρχουν πολλά
παιχνίδια γνωριμίας και το ποιο θα επιλέξει κανείς εξαρτάται αφενός από
τα χαρακτηριστικά των μελών της ομάδας, όπως για π.χ. η ηλικία ή το
φύλλο, αφετέρου από το θέμα στο οποίο επιθυμεί να επικεντρωθεί για να
γνωριστούν τα μέλη της ομάδας μεταξύ τους, για π.χ. αγαπημένο άθλημα,
hobby, τραγούδι, κ.ο.κ....
1ο Παιχνίδι: "Πως σε λένε΄"
Οι μαθητές σχηματίζουν έναν κύκλο και στη μέση του κύκλου βρίσκεται ο ΕΦΑ ή ένας μαθητής που στα χέρια του κρατάει μια μπάλα. Εμείς επιλέξαμε μια μπάλα pilates ή αλλιώς ... μία μπάλα του Γίγαντα, γιατί είναι πιο εντυπωσιακή.
Ο ΕΦΑ (ή ο μαθητής) πετάει τη μπάλα σε κάποιον από τους μαθητές του κύκλου και τον ρωτάει "πως σε λένε;". Ο μαθητής που πιάνει τη μπάλα λέει δυνατά το όνομά του και επιστρέφει την μπάλα στον ΕΦΑ.
Είναι σαφές ότι μπορούν να γίνουν κι άλλες ερωτήσεις, για π.χ. "ποιο είναι το αγαπημένο σου άθλημα/παιχνίδι;" Το παιχνίδι μπορεί να παιχτεί όσες φορές θεωρούμαι ότι οι μαθητές θυμούνται τι απάντησαν οι συμπαίχτες τους.
2ο Παιχνίδι: "Ο ιστός του Spiderman"
Για να παιχτεί, απαιτείται ένα κουβάρι μαλλί ή ένα κουβάρι από ταινία σήμανσης,Ο καθένας έπρεπε το όνομά του να πει και τι του αρέσει στη γυμναστική. Μετά κρατούσε ένα κομμάτι του κουβαριού και πέταγε το υπόλοιπο στα χέρια αλλουνού. Τα πράγματα στο τέλος καταλήξαν λίγο πιο μπερδεμένα και έτσι δημιουργήσαμε ένα πολύ ωραίο πλέγμα. Το τύλιγμα του κουβαριού δεν ήταν καθόλου απλό!!! Όποιος χάζευε, δεν θυμόταν τι είπε ο διπλανός του πριν ένα λεπτό.
Για να παιχτεί, απαιτείται ένα κουβάρι μαλλί ή ένα κουβάρι από ταινία σήμανσης,Ο καθένας έπρεπε το όνομά του να πει και τι του αρέσει στη γυμναστική. Μετά κρατούσε ένα κομμάτι του κουβαριού και πέταγε το υπόλοιπο στα χέρια αλλουνού. Τα πράγματα στο τέλος καταλήξαν λίγο πιο μπερδεμένα και έτσι δημιουργήσαμε ένα πολύ ωραίο πλέγμα. Το τύλιγμα του κουβαριού δεν ήταν καθόλου απλό!!! Όποιος χάζευε, δεν θυμόταν τι είπε ο διπλανός του πριν ένα λεπτό.
Σχολείο και Οικογένεια: μια Σχέση Κλειδί
Το σχολείο για τα παιδιά είναι το δεύτερο σπίτι τους και η σχέση των γονιών με το σχολείο
διαμορφώνει την άποψη και την εκτίμηση του παιδιού προς το σχολείο.
Δίπλα στο σχολείο
Τα παιδιά μας μεγαλώνουν μέσα στο σχολείο, εκεί εκπαιδεύονται, εκεί κάνουν τους πρώτους
φίλους, εκεί δημιουργούν τις πρώτες κόντρες ή τα πρώτα φλέρτ. Έτσι η σχέση ολόκληρης της
οικογένειας με το σχολείο είναι πολύ σημαντική. Η άποψη που διαμορφώνουμε εμείς οι γονείς για
το σχολείο, είναι συνήθως άποψη και των παιδιών, γιατί είναι αδύνατον να μην τους την
μεταφέρουμε. Έτσι λοιπόν η ανοιχτή επικοινωνία με το σχολείο, βοηθάει και εμάς και τα παιδιά.
Πρώτα απ’ όλα καταλαβαίνουμε καλύτερα τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου και τις απαιτήσεις
του. Ενημερωνόμαστε συχνά από τους δασκάλους για την πρόοδο των παιδιών μας, για τα θετικά
και αδύναμα σημεία τους, έτσι ώστε να μπορούμε πραγματικά να βοηθήσουμε όταν χρειάζεται.
Η σχέση με τους δασκάλους
Πολύ σημαντική είναι επίσης η σχέση και η αποδοχή μας στο δάσκαλο ή τη δασκάλα που έχει το
παιδί μας. Οι δάσκαλοι πρέπει να έχουν την αποδοχή μας και την αποδοχή και εκτίμηση του
παιδιού μας. Οι φράσεις: «αυτός είναι καλός» ή «αυτός είναι κακός» περνάνε και στο παιδί και
μετά είναι δύσκολο να μπορεί να δουλέψει με τον συγκεκριμένο δάσκαλο. Στόχος μας πρέπει να
είναι σε συνεργασία με το δάσκαλο η ανάδειξη των ικανοτήτων του παιδιού μας έτσι ώστε να έχει
θετική εξέλιξη και πρόοδο κάθε χρονιά και σε επίπεδο των μαθημάτων και σε κοινωνικό επίπεδο.
Αυτό πάντα πρέπει να γίνεται σε συνεργασία και συνεννόηση με τους δασκάλους ώστε να υπάρχει
κοινή αντιμετώπιση σε όλα τα θέματα που τυχόν προκύπτουν.
Προβλήματα
Έτσι ακόμα και στην περίπτωση που κρίνουμε ότι υπάρχουν προβλήματα ή δυσλειτουργίες, δεν
βάζουμε το παιδί στο πρόβλημα. Προσπαθούμε να το λύσουμε εμείς με το σχολείο και όχι το παιδί,
γιατί υπάρχει κίνδυνος να το κάνουμε να απορρίψει το σχολείο από νωρίς. Επίσης με την συχνή
επαφή με τους δασκάλους και το σχολείο μπορούμε πιο γρήγορα να εντοπίσουμε μαθησιακές
δυσκολίες που μπορεί να έχει ένα παιδί όπως η δυσλεξία.
Φίλοι και φίλες
Οι πρώτες φιλίες γίνονται όπως είπαμε στο σχολείο, άρα εκεί το παιδί μας κοινωνικοποιείται. Η
καλή μας σχέση με το σχολείο μας βοηθάει να γνωρίζουμε πως κινείται το παιδί μας και σ’αυτόν
τον τομέα. Νοιώθει έτσι το παιδί την άνεση να μας γνωρίζει τους φίλους του.
Στη σχέση μας με το σχολείο πρέπει να λειτουργούμε σαν γονείς και όχι σαν μαθητές που
πηγαίνουν άλλη μια φορά σχολείο έχοντας τις εμπειρίες που έχουμε εμείς οι γονείς.
διαμορφώνει την άποψη και την εκτίμηση του παιδιού προς το σχολείο.
Δίπλα στο σχολείο
Τα παιδιά μας μεγαλώνουν μέσα στο σχολείο, εκεί εκπαιδεύονται, εκεί κάνουν τους πρώτους
φίλους, εκεί δημιουργούν τις πρώτες κόντρες ή τα πρώτα φλέρτ. Έτσι η σχέση ολόκληρης της
οικογένειας με το σχολείο είναι πολύ σημαντική. Η άποψη που διαμορφώνουμε εμείς οι γονείς για
το σχολείο, είναι συνήθως άποψη και των παιδιών, γιατί είναι αδύνατον να μην τους την
μεταφέρουμε. Έτσι λοιπόν η ανοιχτή επικοινωνία με το σχολείο, βοηθάει και εμάς και τα παιδιά.
Πρώτα απ’ όλα καταλαβαίνουμε καλύτερα τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου και τις απαιτήσεις
του. Ενημερωνόμαστε συχνά από τους δασκάλους για την πρόοδο των παιδιών μας, για τα θετικά
και αδύναμα σημεία τους, έτσι ώστε να μπορούμε πραγματικά να βοηθήσουμε όταν χρειάζεται.
Η σχέση με τους δασκάλους
Πολύ σημαντική είναι επίσης η σχέση και η αποδοχή μας στο δάσκαλο ή τη δασκάλα που έχει το
παιδί μας. Οι δάσκαλοι πρέπει να έχουν την αποδοχή μας και την αποδοχή και εκτίμηση του
παιδιού μας. Οι φράσεις: «αυτός είναι καλός» ή «αυτός είναι κακός» περνάνε και στο παιδί και
μετά είναι δύσκολο να μπορεί να δουλέψει με τον συγκεκριμένο δάσκαλο. Στόχος μας πρέπει να
είναι σε συνεργασία με το δάσκαλο η ανάδειξη των ικανοτήτων του παιδιού μας έτσι ώστε να έχει
θετική εξέλιξη και πρόοδο κάθε χρονιά και σε επίπεδο των μαθημάτων και σε κοινωνικό επίπεδο.
Αυτό πάντα πρέπει να γίνεται σε συνεργασία και συνεννόηση με τους δασκάλους ώστε να υπάρχει
κοινή αντιμετώπιση σε όλα τα θέματα που τυχόν προκύπτουν.
Προβλήματα
Έτσι ακόμα και στην περίπτωση που κρίνουμε ότι υπάρχουν προβλήματα ή δυσλειτουργίες, δεν
βάζουμε το παιδί στο πρόβλημα. Προσπαθούμε να το λύσουμε εμείς με το σχολείο και όχι το παιδί,
γιατί υπάρχει κίνδυνος να το κάνουμε να απορρίψει το σχολείο από νωρίς. Επίσης με την συχνή
επαφή με τους δασκάλους και το σχολείο μπορούμε πιο γρήγορα να εντοπίσουμε μαθησιακές
δυσκολίες που μπορεί να έχει ένα παιδί όπως η δυσλεξία.
Φίλοι και φίλες
Οι πρώτες φιλίες γίνονται όπως είπαμε στο σχολείο, άρα εκεί το παιδί μας κοινωνικοποιείται. Η
καλή μας σχέση με το σχολείο μας βοηθάει να γνωρίζουμε πως κινείται το παιδί μας και σ’αυτόν
τον τομέα. Νοιώθει έτσι το παιδί την άνεση να μας γνωρίζει τους φίλους του.
Στη σχέση μας με το σχολείο πρέπει να λειτουργούμε σαν γονείς και όχι σαν μαθητές που
πηγαίνουν άλλη μια φορά σχολείο έχοντας τις εμπειρίες που έχουμε εμείς οι γονείς.
Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ για τα
πρωτάκια και τους γονείς
1.καθορίστε
ένα πρόγραμμα ύπνου. Να ξαπλώσει για
ύπνο στο κρεβάτι 15΄ πιο νωρίς απ’ ό,τι
χτες, ενώ αντίστοιχα θα το ξυπνήσετε
15΄ νωρίτερα το πρωί , ώστε μέχρι την
ημέρα που θα χρειαστεί να τηρεί πια το
συγκεκριμένο ωράριο, να έχει μπει σε
σειρά.
2.
Καθορίστε επίσης ένα σταθερό πρόγραμμα
φαγητού-παιχνιδιού-μπάνιου-διαβάσματος
παραμυθιού, ώστε να συνειδητοποιήσει
το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα λειτουργεί.
Τηρήστε πρώτη -και με συνέπεια- τους
χρονικούς περιορισμούς, ώστε να
παροτρύνετε το μικρό σας να σας μιμηθεί.
3.
Παίξτε μαζί το παιχνίδι του ρολογιού,
για να μάθει να μην αργοπορεί.
Πείτε
του, πχ.: «Για να δούμε αν προλαβαίνεις
να πλύνεις τα δόντια σου και να ντυθείς
πριν φτάσει ο μεγάλος δείκτης στο 9. Αν
τα καταφέρεις, θα μπορέσεις να δεις στην
τηλεόραση για 10΄ μια παιδική εκπομπή».
4.
Δημιουργήστε την κατάλληλη ατμόσφαιρα:
μια ήσυχη και συγχρόνως χαρούμενη γωνιά
μελέτης, με σωστό φωτισμό, ένα γραφείο
στα μέτρα του, ένα ανατομικό κάθισμα,
μια όμορφη μολυβοθήκη και 2-3 αγαπημένα
του αντικείμενα που θα το βοηθήσουν να
την οικειοποιηθεί.
5.
Αμέσως μετά το μεσημεριανό φαγητό και
την -ολιγόωρη- ξεκούραση, είναι χρήσιμο
να αποκτήσει τη συνήθεια να καταγράφει
τα μαθήματά του σε ένα κομμάτι χαρτί.
Να ξεκινάει από τα πιο δύσκολα μέχρι τα
πιο απλά, και να τα διαγράφει ένα ένα
μέχρι να καταλήξει στα πιο ευχάριστα,
υπό τον όρο ότι θα πρέπει οπωσδήποτε να
ολοκληρώνει μια-δυο εργασίες για να
κάνει μια μικρή διακοπή.
Χρήσιμες
συμβουλές
Οι
εξωσχολικές δραστηριότητες παρέχουν
πλούσια ερεθίσματα, γνώσεις και εμπειρίες
στο παιδί, δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει
να το φορτώσετε, ούτε να κάνετε βιαστικές
κινήσεις πριν από τα Χριστούγεννα. Το
τρίμηνο που μεσολαβεί θεωρείται το
σύνηθες διάστημα προσαρμογής.
Από
κει και πέρα:
Εντάξετε
στην καθημερινότητά του μόνο ότι το
ευχαριστεί. Μην αντικαταστήσετε, για
παράδειγμα, τον αθλητισμό με την εκμάθηση
μιας ξένης γλώσσας, με τη λογική ότι θα
του χρειαστεί.
Συνδυάστε
δύο δραστηριότητες σε μία (πχ. θεατρικό
παιχνίδι στα Αγγλικά), ώστε η μάθηση να
γίνει πιο απολαυστική.
Μην
παραμελήσετε την ανάγκη του για ελεύθερο
χρόνο, παιχνίδι και ανέμελη φιλική
συναναστροφή.
1η ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Μια σημαντική μέρα!!!!!!!!!
Γεμίζουν οι αυλές , από ένα πολύχρωμο μελίσσι , με το βουητό του !!!!!!
Ζωντανεύει το σχολείο , παιδιά αγκαλιάζονται ,γελούν, ανταλλάσσουν εμπειρίες του καλοκαιριού.
Μεγαλύτεροι μαθητές συζητούν πιο σοβαροί,ενώ οι μικρότεροι ζωηροί και αεικίνητοι περιμένουν όλοι το κουδούνι που θα σημάνει την έναρξη του σχολικού έτους!
Νέοι μαθητές κοιτούν τριγύρω και προσπαθούν να εγκλιματισθούν......Σε λίγο θα μπουν στις τάξεις για να πάρουν τα βιβλία τους.. Θα γίνουν οι γνωριμίες με τους καινούργιους........θα ενσωματωθούν ή ............θα μείνουν μόνοι.....Δύσκολη η κοινωνία των παιδιών.
Τόσο ευαίσθητη και ευάλωτη αλλά και τόσο απόλυτη και ειλικρινής!!!!
Μια ανεξάρτητη ζωή ξεκινά , μακριά από την οικογένεια............
Στην αυλή του δημοτικού όμως, βλέπεις και κάποια παιδιά με τις μαμάδες τους να κοιτούν περίεργα και ίσως φοβισμένα!
Σίγουρα έχουν άγχος τα πρωτάκια............
Ξέρουν ότι θα αρχίσουν το γράψιμο και το διάβασμα............
Χρειάζεται η παρουσία της μαμάς στο πρωτάκι;;;
Ναι λένε οι ειδικοί. Από την πρώτη μέρα θα φανεί πόσο θα αγαπήσει το παιδί το σχολείο του........
Γνωρίζεις στο παιδί σου το άλλο πρωτάκι...........κανονίζεις να κάτσουν στο ίδιο θρανίο...........ανταλλάσσουν ονόματα.............γνωρίζεις την άλλη μαμά.....και στις επόμενες ημέρες διαπιστώνεις ότι το παιδί σου αντιπαθεί την/τον συμμαθήτρια/τη που του έβαλες δίπλα του.......
Άρα, γνωρίστε του διάφορα παιδιά που θα είναι συμμαθητές του και αφήστε το μόνο, να επιλέξει...........
Θυμάμαι τη δική μου κόρη........
Θυμάμαι τις πρώτες μέρες της στο σχολείο πως δεν μπορούσε να προσαρμοστεί..........
Μιλήστε στο παιδί σας για το σχολείο του.........Πόσα γράμματα θα μάθει ,πόσο ωραίο θα ναι που θα μάθει να διαβάζει μόνο του τα δικά του βιβλία, που θα μάθει να υπολογίζει το χαρτζιλίκι του, να κάνει τους λογαριασμούς του μόνο του .............Είναι τόσα τα θετικά!
Γίνεται πλέον ανεξάρτητο, αποκτά τον δικό του μικρόκοσμο , παίρνει τις δικές του πρωτοβουλίες ,γιαυτό οπλίστε το έτσι ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο ώριμο.............
Αλλά μη ξεχνάμε ποτέ!!!!!!!!!!!
ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙ!!!!!!!!!!!!! Και μας χρειάζεται για πολύ καιρό ακόμη δίπλα του!
Γι αυτό μη σταματάτε να μιλάτε στο παιδί, μη το φορτώνετε με ψεύτικες εικόνες από τη σχολική του ζωή, μη του πείτε μόνο το πόσο καλά θα περνάει στο σχολείο. Πρέπει να μάθει και τις υποχρεώσεις του............
Μιλήστε του και για τις δικές σας εμπειρίες ως πρωτάκι...........δεν μπορεί κάτι θα θυμάστε!!!!!!!!!!!! Εγώ θυμάμαι ακόμη πόσο γρήγοροι ήταν οι χτύποι της καρδιάς μου!!!!!!! Και πώς φοβόμουν τους δασκάλους!!!!!!!!!!!!!!!
Ας είναι καλή χρονιά αυτή για τους μαθητές!!!!!!!!!! Είναι οι μόνοι που δεν πρέπει να αντιμετωπίσουν προβλήματα!!!!!!!!
Καλή επιτυχία πρωτάκια!!!!!!!!!!!
Καλή επιτυχία σε όλους τους μαθητές!!!!!!!!!!!
Πώς μπορούμε να το κάνουμε να ξεπεράσει τους φόβους του και να αντιμετωπίσει την πρώτη μέρα στο σχολείο με χαμόγελο; Η (προφανής) απάντηση είναι με υπομονή και κατανόηση, υπάρχουν, όμως, και μερικές ακόμη πρακτικές που θα σας βοηθήσουν.
* Επισκεφθείτε μαζί του το σχολείο κάποια μέρα πριν ανοίξει, για να δει έστω και απ’ έξω το χώρο. Όσο ασήμαντο και αν σας φαίνεται, το να ξέρει εκ των προτέρων ένα τουλάχιστον από τα καινούρια πράγματα που έχει να αντιμετωπίσει, το χώρο, θα το βοηθήσει να προσαρμοστεί ευκολότερα.
* Την πρώτη ημέρα καλό θα ήταν να το συνοδεύσετε στο σχολείο –ή κάποιο άλλο στενό σας πρόσωπο, με το οποίο αισθάνεται άνετα, αν εσείς δεν μπορείτε– και να μείνετε για λίγο στο προαύλιο. Η παρουσία σας εκεί θα το ανακουφίσει, καθώς δε θα αισθάνεται μόνο του τουλάχιστον τα πρώτα λεπτά επαφής με το καινούριο περιβάλλον. Προσέξετε, όμως, να μην το παρακάνετε και μείνετε εκεί περισσότερο ή το συνοδεύετε κάθε μέρα. Ο σκοπός είναι να του δώσετε θάρρος στην αρχή για να αισθάνεται στη συνέχεια άνετα να πηγαίνει μόνο του. Η συνεχής παρουσία σας εκεί θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα: την πρώτη μέρα που θα χρειαστεί να εμφανιστεί μόνο του στο προαύλιο θα είναι σαν να πηγαίνει πρώτη φορά στο σχολείο.
* Μιλήστε του για τους δικούς σας φόβους την πρώτη ημέρα στο σχολείο και πώς τους ξεπεράσατε. Μπορείτε, για παράδειγμα, να του διηθηθείτε πώς γνωρίσατε την πρώτη σας φίλη ή φίλο στο προαύλιο του σχολείου, και πώς γυρίσατε μετά την πρώτη μέρα χαρούμενοι στο σπίτι. Υποθέστε τι μπορεί να φοβάται και συζητήστε το. Πείτε του, για παράδειγμα, ότι τα μαθήματά του δε θα είναι δύσκολα και ότι είστε βέβαιοι πως θα τα πάει περίφημα σε όλα –χωρίς να επιμείνετε πολύ σε αυτό το τελευταίο, για να μην του δημιουργήσετε πρόσθετο άγχος με τις δικές σας, υψηλές απαιτήσεις.
* Δώστε παράδειγμα κάποιου άλλου παιδιού που γνωρίζει και συμπαθεί, μεγαλύτερου φίλου ή ξαδέρφου π.χ., και αναφέρετε πώς εκείνο ξεπέρασε τους φόβους του ή πώς πέρασε την πρώτη ημέρα στο σχολείο. Μην μπείτε, όμως, σε συγκρίσεις τύπου «εκείνος δε φοβόταν καθόλου» ή «ανυπομονούσε να πάει στο σχολείο», γιατί θα το κάνετε να αισθανθεί άσχημα.
* Φτιάξτε μια ιστορία με τον αγαπημένο του ήρωα στην ίδια κατάσταση. Κάντε την αστεία, με μια δόση ηρωισμού αν ο ήρωας έχει υπερφυσικές δυνάμεις, και βεβαιωθείτε ότι τελειώνει με πολλούς καινούριους φίλους γύρω από τον πρωταγωνιστή.
* Εξηγήστε του αναλυτικά τι θα κάνει εκεί, τι θα έχει να αντιμετωπίσει κλπ ώστε να είναι προετοιμασμένο. Τονίστε τα θετικά, ότι θα γνωρίσει νέους φίλους, θα πηγαίνει εκδρομές, θα μάθει ενδιαφέροντα πράγματα, και σχεδιάστε μαζί του πώς θα αντιμετωπίσει αυτά που φοβάται: πώς θα προσεγγίσει τα άλλα παιδιά, πώς θα μιλήσει στη δασκάλα, πώς θα το βοηθάτε όταν διαβάζει στο σπίτι αν δυσκολευτεί σε κάτι.
* Καταπολεμήστε τους δικούς σας φόβους και το άγχος του αποχωρισμού. Αν δει εσάς ανήσυχους ή αγχωμένους θα θεωρήσει το φόβο του δικαιολογημένο και δε θα κάνει καμία προσπάθεια να τον αντιμετωπίσει. Μην το αφήσετε να πιστέψει ότι μπορεί να του συμβεί κάτι κακό αν απομακρυνθεί από κοντά σας.
* Σε καμία περίπτωση μην τιμωρείτε το φόβο ή επιπλήττετε το παιδί για αυτήν τη συμπεριφορά του. Όχι μόνο διότι είναι απόλυτα φυσιολογικό να φοβάται, αλλά και γιατί δείχνοντάς του ότι δεν εγκρίνετε τις ανησυχίες του θα το κάνετε να κλειστεί στον εαυτό του, για να μη σας δείχνει ότι φοβάται, και να αισθανθεί ακόμα χειρότερα. Αντίθετα, δείξτε του ότι επιβραβεύετε την προσπάθεια αντιμετώπισης που κάνει και ότι είστε διατεθειμένοι να το βοηθήσετε όσο γίνεται να ξεπεράσει τους φόβους του.
* Θυμίστε του άλλες καταστάσεις που φοβόταν και πώς το ξεπέρασε –πόσο καλοί φίλοι είναι με το παιδάκι που ντρεπόταν στην αρχή να του μιλήσει στην παιδική χαρά, ή πόσο ανώδυνη αποδείχτηκε η εξέταση στο γιατρό που φοβόταν να πάει.
* Διαλέξτε μαζί τα σχολικά είδη και τα ρούχα που θα φορέσει.
* Μεταδώστε του ενθουσιασμό, κινήστε του την περιέργεια, δώστε του κίνητρα για να πάει στο σχολείο: πείτε του για τους καινούριους φίλους που θα γνωρίσει, για τα παιχνίδια που θα παίξει, για τα πράγματα που θα μάθει –και πώς θα του χρησιμεύσουν σε πρακτικό επίπεδο, ότι θα μπορεί π.χ. να διαβάζει τα «γράμματα», τους υπότιτλους, στα παιδικά και τις ταινίες για να τα βλέπει μόνο του, χωρίς τη βοήθειά σας–, μιλήστε με καλά λόγια για τη δασκάλα κλπ.
* Μην υποτιμάτε τους φόβους του και μην του δείξετε σε καμία περίπτωση ότι σας φαίνονται ασήμαντοι. Σ’ εκείνο φαίνονται τεράστιοι –όπως ακριβώς και σε εσάς οι δικοί σας.
για κάποιους αποτελεί μια βαρετή ρουτίνα…
για άλλους μια πραγματικότητα που δεν μπορούν εύκολα να αποδεχθούν…
κάποιοι άλλοι πάλι το παίρνουν λίγο κατάκαρδα…
ενώ δε λείπουν και αυτοί που το διασκεδάζουν…
καθώς και κάποιες ¨μικρές¨ δυσκολίες σε ένα νέο ξεκίνημα…
ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
«Σκοπός του δημοτικού σχολείου είναι η πολύπλευρη πνευματική και σωματική ανάπτυξη των μαθητών μέσα στα πλαίσια που ορίζει ο ευρύτερος σκοπός της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης».
Ο σκοπός της Φυσικής Αγωγής στο δημοτικό σχολείο είναι, μέσα από ποικίλες κινητικές και αθλητικές δραστηριότητες, να βοηθήσει κατά προτεραιότητα στη σωματική ανάπτυξη των μαθητών και να συμβάλει στην ψυχική και πνευματική τους καλλιέργεια, καθώς και την αρμονική τους ένταξη στην κοινωνία.Η Φυσική Αγωγή, σύμφωνα με τον παραπάνω γενικό σκοπό, είναι ένα μάθημα το οποίο απευθύνεται στους τρεις βασικούς τομείς της προσωπικότητας του μαθητή: Το σωματικό, τον ψυχικό και τον πνευματικό. Από τους τρεις αυτούς τομείς η Φυσική Αγωγή απευθύνεται κατά προτεραιότητα στο σώμα.Προσπαθεί όμως να αναπτύξει και συγκεκριμένα επιθυμητά ψυχικά χαρακτηριστικά των μαθητών, όπως είναι η κοινωνικoπoίηση, ο σεβασμός των αντιπάλων, το θάρρος κτλ. Αλλά και στον πνευματικό τομέα η Φυσική Αγωγή έχει μια θετική συνεισφορά. Στις μικρές τάξεις βοηθάει στην κατανόηση βασικών εννοιών,όπως του κύκλου, της γραμμής, της ταχύτητας, της δύναμης κτλ. Στις μεγαλύτερες οι μαθητές μπορούν να διδαχτούν στοιχεία από τις επιστήμες που συνθέτουν τη Φυσική Αγωγή, όπως λαογραφικά στοιχεία,κανονισμούς, στοιχεία στρατηγικής και τακτικής των αγώνων κτλ.Παρακάτω θα γίνει μια λεπτομερέστερη ανάλυση των χαρακτηριστικών εκείνων που καλλιεργούνται σε καθέναν από τους παραπάνω τομείς, δηλαδή το σωματικό, τον ψυχικό και τον πνευματικό
Επιμέρους σκοποί
Οι επιμέρους σκοποί που αναφέρονται στο Αναλυτικό Πρόγραμμα είναι αυτοί που απαντώνται περισσότερο συχνά στη βιβλιογραφία.Ο τομέας της σωματικής ανάπτυξης μπορεί να χωριστεί σε δυο επιμέρους τομείς: α) Την κινητική ανάπτυξη και β) τη βιολογική ανάπτυξη. Αυτοί οι δυο επιμέρους τομείς έχουν άμεση αλληλεξάρτηση αλλά θα τους αναλύσουμε εδώ σαν χωριστούς για λόγους καθαρά μεθοδολογικούς. Σύμφωνα με το Α.Π.ο επιμέρους κινητικός σκοπός στοχεύει στην ανάπτυξη των παρακάτω χαρακτηριστικών:- Αίσθηση του σώματος στο χώρο και στο χρόνο.- Συντονισμός του σώματος στη διάρκεια της κίνησης.- Συγχρονισμός του σώματος ή των μελών του με την οπτική κάλυψη.- Βελτίωση της ισορροπίας (στατική και δυναμική).- Πλευρική κίνηση.- Καλλιέργεια του ρυθμού.- Καλλιέργεια κινητικών δεξιοτήτων.- Εκμάθηση της βασικής τεχνικής ορισμένων αθλημάτων και άλλων φυσικών κινητικών δραστηριοτήτων».Ο κινητικός επιμέρους σκοπός είναι αυτός που αντιπροσωπεύει κύρια το στοιχείο της κινητικής μάθησης στη Φυσική Αγωγή.Δηλαδή, το ενοποιό στοιχείο των παραπάνω χαρακτηριστικών είναι ότι αυτά αποτελούν, κυρίως, προϊόν, μάθησης και, δευτερευόντως, ωρίμανσης. Στη Φυσική Αγωγή η αλλαγή στη συμπεριφορά είναι εμφανής, κυρίως, με τη βελτίωση της κινητικής συμπεριφοράς των μαθητών. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της εκμάθησης της τεχνικής των διαφόρων αθλημάτων και άλλων κινητικών δεξιοτήτων, καθώς και των παραδοσιακών χορών. Η μάθηση σε ορισμένες από αυτές τις δραστηριότητες παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα, ουσιαστικά για όλη τη ζωή του μαθητή, έτσι, η επίδραση της είναι σχεδόν ισόβια (Schmidt, 1988, σ. 347). Η αθλητική επιδεξιότητα έχει, επίσης, το χαρακτηριστικό ότι μεταφέρεται και σε άλλες καταστάσεις του κοινωνικού βίου και έτσι μπορούμε να πούμε ότι η κοινωνική χρησιμότητα της είναι πολύ μεγάλη (Magill, 1989, σ. 386-396, Schmidt, 1988, σ.406-422). Αν ο μαθητής στερηθεί κατά την πρώιμη παιδική ηλικία ορισμένων κινητικών ερεθισμάτων, αυτό πιθανόν να έχει μια δυσμενή επίδραση σε ορισμένα κέντρα του εγκεφάλου, η πλήρης ανάπτυξη των οποίων εξαρτάται από εξωτερικά ερεθίσματα. Γι' αυτό μια ποικιλία κινητικών αθλητικών δεξιοτήτων έχει μια ευμενή επίδραση όχι μόνο στη σωματική ανάπτυξη του μαθητή αλλά και στην ανάπτυξη ορισμένων κέντρων του εγκεφάλου (Atkinson, Atkinson, Smith, Bem, 1993, κεφ. 3). Όταν λοιπόν σήμερα μιλούμε για σωματική ανάπτυξη και καλλιέργεια στην ηλικία του δημοτικού,εννοούμε κατά προτεραιότητα την ανάπτυξη των κινητικών δεξιοτήτων και, μέσω αυτών, την καλλιέργεια των φυσικών ικανοτήτων.
Ο δεύτερος επιμέρους τομέας της σωματικής ανάπτυξης είναι ο βιολογικός και τα επιμέρους χαρακτηριστικά του είναι τα παρακάτω
- Η υποβοήθηση της φυσιολογικής ανάπτυξης των βασικών σωματικών ικανοτήτων (αντοχή, δύναμη,ταχύτητα, ευλυγισία και επιδεξιότητα).- Πρόληψη, βελτίωση και διόρθωση μορφολογικών και λειτουργικών παρεκκλίσεων».Τα παιδιά στην ηλικία αυτή είναι πολύ μικρά για να εφαρμόσουμε πάνω τους εξειδικευμένα προγράμματα ανάπτυξης της δύναμης και της αντοχής. Μόνο η ταχύτητα και η ευλυγισία που περνούν την ευαίσθητη φάση τους πολύ νωρίς μπορούν να καλλιεργηθούν εξειδικευμένα στις μικρές ηλικίες(Κέλλης, 1988, σ. 20-41). Όμως, στο δημοτικό σχολείο δεν μπαίνει στόχος η άμεση ανάπτυξη της ταχύτητας. Στην ευλυγισία βέβαια μπορούμε να δώσουμε κάποια μεγαλύτερη βαρύτητα. Όλες οι ικανότητες καλλιεργούνται έμμεσα σαν αποτέλεσμα της μάθησης των αθλητικών και άλλων κινητικών δεξιοτήτων και των παραδοσιακών χορών. Στο περιεχόμενο, βέβαια, των διαφόρων τάξεων υπάρχουν και θέματα που έχουν επιλεγεί για την ανάπτυξη των φυσικών ικανοτήτων. Αυτό όμως δεν έχει την έννοια της εξειδικευμένης ανάπτυξης, όπως αυτή νοείται στην προπονητική. Απλά ένα παιχνίδι οργανώνεται έτσι, ώστε οι μαθητές να τρέχουν γρήγορα μικρές αποστάσεις, π.χ. ποιος θα φτάσει πρώτος στον απέναντι τοίχο, οπότε λέμε ότι καλλιεργούμε την ταχύτητα. Ένα άλλο οργανώνεται με ορισμένους μαθητές να κυνηγούν τους υπόλοιπους, για να τους λύσουν τα κορδόνια των παπουτσιών τους, οπότε λέμε ότι καλλιεργούμε την αντοχή.Η πρόληψη και διόρθωση ανατομικών παρεκκλίσεων και λειτουργικών ανωμαλιών γίνεται και αυτή,κυρίως, έμμεσα. Όμως ο διδάσκων μπορεί να εφαρμόσει και ένα πρόγραμμα προληπτικό, ιδιαίτερα στις τέσσερις μικρότερες τάξεις. Στην ύλη αυτών των τάξεων έχουν επιλεγεί ασκήσεις για την πρόληψη ορθοσωματικών παραμορφώσεων. Ο διδάσκων, πάντως, πρέπει να έχει υπόψη του ότι, παραδοσιακά,υπάρχει μια σύγχυση μεταξύ του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής και των θεραπευτικών ιδιοτήτων της άσκησης. Γενικά η άσκηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς λόγους και στη φάση της πρόληψης και στη φάση της αποκατάστασης. Σε ένα άτομο, δηλαδή, που χρειάζεται μια αποκατάσταση,μετά από κάποιον τραυματισμό, υπάρχουν ασκήσεις οι οποίες θα επιταχύνουν την αποκατάσταση. Αυτό όμως είναι θέμα του γιατρού και του φυσιοθεραπευτή, και το άτομο που κάνει αυτές τις ασκήσεις δεν κάνει Φυσική Αγωγή. Ο στόχος του, δηλαδή, είναι να θεραπευτεί και όχι να αποκτήσει αγωγή - παιδεία. Αν εντοπίσουμε κάποιον μαθητή με σκολίωση, πρέπει να τον συμβουλεύσουμε να αποτανθεί στον ειδικό φυσιοθεραπευτή, ο οποίος θα τον βοηθήσει συστηματικά, και περισσότερο επιστημονικά, να επιλύσει το πρόβλημα του. Δεν πρέπει, δηλαδή, να κάνουμε ένα πρόγραμμα πολλών εβδομάδων με αντισκολιωτικές ασκήσεις, τις οποίες θα εκτελούν όλοι οι μαθητές, διότι έτσι αφαιρούμε πολύτιμο χρόνο από την επίτευξη των υπόλοιπων επιμέρους σκοπών. Επιπλέον, και τα αποτελέσματα είναι αμφίβολα,αφού παρεκκλίσεις, όπως π.χ. η σκολίωση, θέλουν πολλές ώρες τη βδομάδα και εξειδικευμένες ασκήσεις για να αποκατασταθούν.
Ο επόμενος τομέας τον οποίο καλλιεργεί η Φυσική Αγωγή είναι ο ψυχικός
. Αυτός ο τομέας στοχεύει στην ανάπτυξη κοινωνικών και ηθικών χαρακτηριστικών. Τα
κοινωνικά
χαρακτηριστικά εξειδικεύονται στο Αναλυτικό Πρόγραμμα όπως φαίνεται παρακάτω:- Ανάπτυξη κοινωνικών και ψυχικών αρετών, όπως συνεργασία, αλληλεγγύη, ομαδικό πνεύμα,αυτοπειθαρχία, υπευθυνότητα, Θέληση, υπομονή, επιμονή και θάρρος.- Ανάπτυξη της αυτοεκτίμηση ςμέσω της βελτίωσης των φυσικών ικανοτήτων και της εκμάθησης αθλητικών δραστηριοτήτων.- Ανάπτυξη της αυτοεμπιστοσύνης του μαθητή με τη γνώση των ικανοτήτων και των ορίων του σε σύγκριση με τους άλλους.- Καλλιέργεια της ελεύθερης και δημοκρατικής έκφρασης».Ο κοινωνικός επιμέρους σκοπός καλλιεργείται, κυρίως, μέσω των ομαδικών αθλητικών δραστηριοτήτων,όπως είναι οι αθλοπαιδιές. Αλλά και στα άλλα αθλήματα το μάθημα μπορεί να οργανωθεί κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να καλλιεργηθεί το κοινωνικό στοιχείο. Το σχολείο σαν μικρόκοσμος της κοινωνίας κοινωνικοποιεί τους μαθητές με πολλούς τρόπους και η συνεισφορά της Φυσικής Αγωγής είναι σημαντικότατη προς αυτήν την κατεύθυνση. Μέσω των αθλητικών δραστηριοτήτων που απαιτούν συνεργασία για την επίτευξη του καλύτερου αποτελέσματος, ο μαθητής αρχίζει να κατανοεί την ανάγκη της συνεργασίας και σε άλλους τομείς.Παράλληλα με την κοινωνικοποίηση μπορεί να καλλιεργηθεί επίσης και η
ηθική αγωγή.
Υπάρχει η άποψη ότι η ηθική αγωγή πρέπει να αποτελεί τον πυρήνα της εκπ/σης ενσωματωμένη στο περιεχόμενο και στη μέθοδο (Meakin, 1982, σ. 67, Peters, 1966, σ. 71). Η Φυσική Αγωγή παρέχει πλήθος ευκαιριών
μέσω των οποίων μπορεί να καλλιεργηθεί το ηθικό στοιχείο στους μαθητές. Χαρακτηριστικά αυτού του επιμέρους σκοπού είναι τα παρακάτω:«-Ανάπτυξη αρετών όπως τιμιότητα, αξιοκρατία, δικαιοσύνη, σεβασμός των αντιπάλων, μετριοφροσύνη,σωστή αντιμετώπιση της νίκης και της ήττας κ.α.».Πρέπει, πάντως, να τονιστεί ότι η καλλιέργεια των παραπάνω δύο στοιχείων, του κοινωνικού και του ηθικού, δε γίνεται αυτόματα. Οι μαθητές, δηλαδή, είναι αμφίβολο αν θα αναπτύξουν κοινωνικές και ηθικές αρετές, εάν αφεθούν να παίζουν μόνοι τους ποδόσφαιρο στην αυλή. Πιθανόν να έχουμε και το αντίθετο αποτέλεσμα. Οι διδάσκοντες, αν θέλουν να καλλιεργήσουν κοινωνικά και ηθικά τα παιδιά,πρέπει να θέτουν τέτοιους στόχους στο ημερήσιο μάθημα και να προσπαθούν, προγραμματισμένα, να δημιουργούν συνθήκες μέσα από τις οποίες να μπορεί να τονιστεί το κοινωνικό και ηθικό στοιχείο. Κι αυτό γίνεται έμμεσα με τη συμμετοχή σε σχετικές δραστηριότητες και με κάθε ευκαιρία που θα δοθεί στο διδάσκοντα να μιλήσει γι' αυτό. Μπορούμε, δηλαδή, να πούμε, ότι αυτός ο στόχος καλλιεργείται περισσότερο μέσω της μεθόδου και λιγότερο μέσω του περιεχομένου.
Ο τρίτος τομέας που καλλιεργείται μέσω της Φυσικής Αγωγής, όπως Αναφέρεται στον ορισμό,είναι ο πνευματικός τομέας.
Ο πνευματικός τομέας περιλαμβάνει τα παρακάτω επιμέρους χαρακτηριστικά:— Απόκτηση εννοιών και γνώσεων σχετικών με τη Φυσική Αγωγή και τον αθλητισμό.Γνώση των κανονισμών των διαφόρων αθλημάτων και αγωνισμάτων. Γνώσεις σχετικές με το ολυμπιακό πνεύμα και κίνηση. Γνώση χορολογικών στοιχείων σε τοπικό και εθνικό επίπεδο που σχετίζονται με το χορό, τη μουσική και το τραγούδι.- Απόκτηση βασικών γνώσεων υγιεινής και πρώτων βοηθειών.- Ανάπτυξη της φαντασίας και της δημιουργικότητας». Στους δύο πρώτους κύκλους η Φυσική Αγωγή μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη βασικών εννοιών,όπως ο κύκλος, η ευθεία, η ταχύτητα, η δύναμη κτλ. Ενώ στον τρίτο κύκλο οι μαθητές μπορούν να διδαχτούν περισσότερο σύνθετες γνώσεις γύρω από επιμέρους θέματα της Φυσικής Αγωγής. Πρέπει,πάντως, να τονιστεί ότι δεν πρέπει να σπαταλούμε πολύ χρόνο στην ανάπτυξη των γνωστικών αυτών στοιχείων. Η Φυσική Αγωγή είναι ένα μάθημα που απαιτεί πρωταρχικά τη σωματική συμμετοχή και καλλιέργεια των μαθητών. Τα θεωρητικά στοιχεία πρέπει να διδάσκονται κυρίως, όταν δεν μπορεί να γίνει το μάθημα π.χ. βροχερές μέρες. Μπορούν επίσης να διδάσκονται και στο γυμναστήριο κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Διδάσκουμε, δηλαδή, ένα - δυο κανονισμούς του μπάσκετ, πριν αρχίσει το παιχνίδι ή κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Έτσι οι κανονισμοί και περισσότερο κατανοητοί γίνονται και ο χρόνος που διατίθεται είναι περιορισμένος.
Ένας άλλος επιμέρους σκοπός που εμπίπτει στον τομέα της γνωστικής ανάπτυξης είναι ο αισθητικός.
Χαρακτηριστικά αυτού του σκοπού είναι τα παρακάτω, όπως αναπτύσσονται στο Α.Π.- Εκτίμηση των αισθητικών στοιχείων των κινήσεων.- Καλλιέργεια της ρυθμικής κινητικής έκφρασης.- Καλλιέργεια του νεοελληνικού παραδοσιακού χορού.- Γνωριμία με την ελληνική κινητική αισθητική παράδοση». Ο παραδοσιακός χορός και ο χορός γενικότερα είναι, ίσως, η δραστηριότητα που οι περισσότεροι από τους εκπαιδευτικούς συμφωνούν ότι συνεισφέρει στην προαγωγή της αισθητικής παιδείας των μαθητών(Dearden, 1976). Η αγωνιστική γυμναστική, επίσης, είναι μια άλλη δραστηριότητα, όπου η αισθητική βελτίωση καλλιεργείται συνειδητά. Το αποτέλεσμα, δηλαδή, κρίνεται σε σχέση με το αισθητικό στοιχείο εκτέλεσης. Αλλά και οι υπόλοιπες δραστηριότητες της Φυσικής Αγωγής, αθλοπαιδιές, στίβος κτλ.,μπορεί να ενωθούν κάτω από αυτό το πρίσμα, άσχετα αν η επίτευξη του στόχου δεν περιλαμβάνει αισθητικά κριτήρια. Βλέποντας, πάντως, έναν επικοντιστή να περνά τον πήχη σε μεγάλο ύψος, έναν εμποδιστή να τρέχει τα εμπόδια σε αργή κίνηση (στο βίντεο), ή έναν τερματοφύλακα να κάνει μια δύσκολη απόκρουση, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι μαζί με την επίδοση θαυμάζουμε τη χάρη των κινήσεων του αθλητή. Οι μαθητές θα πρέπει να ενθαρρύνονται να βλέπουν τις αθλητικές κινήσεις και από το πρίσμα της αισθητικής.
Ο τελευταίος επιμέρους σκοπός της Φυσικής Αγωγής είναι ο βιωματικός.
Αυτός αποτελεί το επιστέγασμα όλων όσων έχουν λεχθεί παραπάνω. Η Φυσική Αγωγή θα έχει πετύχει το σκοπό και τους επιμέρους σκοπούς της αν ο μαθητής συνειδητοποιήσει την ωφέλεια της άσκησης και μετά την
αποφοίτηση του από το σχολείο συνεχίζει να αθλείται. Τα χαρακτηριστικά αυτού του επιμέρους σκοπού είναι τα παρακάτω, όπως αναφέρονται στο Α.Π.- Συνειδητοποίηση της ωφέλειας και της ανάγκης για άσκηση- άθληση σ' ολόκληρη τη ζωή (διά βίου άσκηση).- Απόκτηση αθλητικών συνηθειών (αθλητικά χόμπι)». Η έμφαση στο βιωματικό στόχο είναι αποτέλεσμα της ανάγκης του σύγχρονου ανθρώπου για δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου του. Η αυτοματοποίηση της εργασίας αύξησε τον ελεύθερο χρόνο που θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο προς όφελος του. Η άσκηση και άθληση στον ελεύθερο χρόνο είναι μια από τις περισσότερο επωφελείς δραστηριότητες. Για να επιτευχθεί όμως αυτό πρέπει: α) Οι μαθητές να συνειδητοποιήσουν την ανάγκη για άσκηση - άθληση σε ολόκληρη τη ζωή τους και β) Να μάθουν ικανοποιητικά κάποια αθλητική δραστηριότητα που να μπορούν να ασχολούνται με αυτήν, όταν θα έχουν φύγει από την εκπαίδευση. Σήμερα που το σύνολο των μαθητών συνεχίζουν τις σπουδές τους στο γυμνάσιο και οι περισσότεροι από αυτούς και στο λύκειο η επίτευξη αυτού του σκοπού μετατίθεται ουσιαστικά στο γυμνάσιο και στο λύκειο, όπου αξιολογείται ως ο πρώτος επιμέρους σκοπός. Όμως από το δημοτικό πρέπει ο μαθητής να δημιουργήσει κάποια θετικά βιώματα προς την άσκηση.Ο εκπαιδευτικός ας έχει πάντα στο νου του, ότι ο σκοπός της Φυσικής Αγωγής δε θα επιτευχθεί τελικά μόνο από τις λίγες ώρες που οι μαθητές θα λαμβάνουν μέρος σε Αθλητικές δραστηριότητες κατά τη διάρκεια της φοίτησης τους στο Σχολείο.Στο διδάσκοντα επαφίεται η επιλογή και η έμφαση σε ορισμένους από τους παραπάνω επιμέρους σκοπούς κατά χρονική περίοδο και ημερήσιο μάθημα.Συνολικά όμως μεγαλύτερη βαρύτητα πρέπει να δίνεται στην καλλιέργεια του κινητικού επιμέρους σκοπού.Συνοψίζοντας την ανάλυση των επιμέρους σκοπών μπορούμε να πούμε ότι η Φυσική Αγωγή είναι ένα μάθημα καλλιέργειας του όλου Ανθρώπου, του σώματος, της ψυχής, και του πνεύματος. Από το Σωματικό τομέα επιζητεί να αναπτύξει κατά προτεραιότητα τις κινητικές ικανότητες των μαθητών. Να μάθουν δηλαδή οι μαθητές ποικίλες αθλητικές δεξιότητες και παραδοσιακούς χορούς. Ο τομέας της καλής φυσικής κατάστασης και υγείας θα βελτιωθεί έμμεσα με τη συμμετοχή του μαθητή σε αθλητικές δραστηριότητες, αλλά και άμεσα με την εκτέλεση κάποιων ασκήσεων κύρια ορθοσωματικού χαρακτήρα.Ο δεύτερος τομέας, ο τομέας δηλαδή της ψυχικής ανάπτυξης περιλαμβάνει την καλλιέργεια κοινωνικών και ηθικών στοιχείων. Και τα δύο αυτά στοιχεία είναι ουσιώδη για την παιδεία και η Φυσική Αγωγή παρέχει μοναδικές ευκαιρίες στο διδάσκοντα να δημιουργήσει κατάλληλες συνθήκες για να τα καλλιεργήσει.Ο πνευματικός - γνωστικός τομέας είναι ο τρίτος στον οποίο απευθύνεται η Φυσική Αγωγή. Γνώσεις γύρω από την επιστήμη της Φυσικής Αγωγής και του αθλητισμού, λαογραφικά στοιχεία, κανονισμοί,στοιχεία στρατηγικής και τακτικής αποτελούν το περιεχόμενο αυτού του τομέα. Η αισθητική εκτίμηση των κινήσεων είναι ένας άλλος επιμέρους στόχος του γνωστικού τομέα που πρέπει συνειδητά να καλλιεργείται από το διδάσκοντα.Πρέπει, επίσης, να αναφερθεί εδώ ότι η μέτρια και κάπως έντονη σωματική άσκηση βοηθάει τους μαθητές να αποδώσουν καλύτερα και στα υπόλοιπα μαθήματα (Ζέρβας, 1992, κεφ. 10). Η επιλογή της ύλης, οι μέθοδοι διδασκαλίας και η αξιολόγηση των μαθητών αποτελούν απόρροια των παραπάνω επιμέρους σκοπών. Κάθε πρόβλημα, δηλαδή, που παρουσιάζεται πρέπει να επιλύεται με αναφορά στους επιμέρους σκοπούς, όπως αναλύθηκαν και αξιολογήθηκαν εδώ
Ο σκοπός της Φυσικής Αγωγής στο δημοτικό σχολείο είναι, μέσα από ποικίλες κινητικές και αθλητικές δραστηριότητες, να βοηθήσει κατά προτεραιότητα στη σωματική ανάπτυξη των μαθητών και να συμβάλει στην ψυχική και πνευματική τους καλλιέργεια, καθώς και την αρμονική τους ένταξη στην κοινωνία.Η Φυσική Αγωγή, σύμφωνα με τον παραπάνω γενικό σκοπό, είναι ένα μάθημα το οποίο απευθύνεται στους τρεις βασικούς τομείς της προσωπικότητας του μαθητή: Το σωματικό, τον ψυχικό και τον πνευματικό. Από τους τρεις αυτούς τομείς η Φυσική Αγωγή απευθύνεται κατά προτεραιότητα στο σώμα.Προσπαθεί όμως να αναπτύξει και συγκεκριμένα επιθυμητά ψυχικά χαρακτηριστικά των μαθητών, όπως είναι η κοινωνικoπoίηση, ο σεβασμός των αντιπάλων, το θάρρος κτλ. Αλλά και στον πνευματικό τομέα η Φυσική Αγωγή έχει μια θετική συνεισφορά. Στις μικρές τάξεις βοηθάει στην κατανόηση βασικών εννοιών,όπως του κύκλου, της γραμμής, της ταχύτητας, της δύναμης κτλ. Στις μεγαλύτερες οι μαθητές μπορούν να διδαχτούν στοιχεία από τις επιστήμες που συνθέτουν τη Φυσική Αγωγή, όπως λαογραφικά στοιχεία,κανονισμούς, στοιχεία στρατηγικής και τακτικής των αγώνων κτλ.Παρακάτω θα γίνει μια λεπτομερέστερη ανάλυση των χαρακτηριστικών εκείνων που καλλιεργούνται σε καθέναν από τους παραπάνω τομείς, δηλαδή το σωματικό, τον ψυχικό και τον πνευματικό
Επιμέρους σκοποί
Οι επιμέρους σκοποί που αναφέρονται στο Αναλυτικό Πρόγραμμα είναι αυτοί που απαντώνται περισσότερο συχνά στη βιβλιογραφία.Ο τομέας της σωματικής ανάπτυξης μπορεί να χωριστεί σε δυο επιμέρους τομείς: α) Την κινητική ανάπτυξη και β) τη βιολογική ανάπτυξη. Αυτοί οι δυο επιμέρους τομείς έχουν άμεση αλληλεξάρτηση αλλά θα τους αναλύσουμε εδώ σαν χωριστούς για λόγους καθαρά μεθοδολογικούς. Σύμφωνα με το Α.Π.ο επιμέρους κινητικός σκοπός στοχεύει στην ανάπτυξη των παρακάτω χαρακτηριστικών:- Αίσθηση του σώματος στο χώρο και στο χρόνο.- Συντονισμός του σώματος στη διάρκεια της κίνησης.- Συγχρονισμός του σώματος ή των μελών του με την οπτική κάλυψη.- Βελτίωση της ισορροπίας (στατική και δυναμική).- Πλευρική κίνηση.- Καλλιέργεια του ρυθμού.- Καλλιέργεια κινητικών δεξιοτήτων.- Εκμάθηση της βασικής τεχνικής ορισμένων αθλημάτων και άλλων φυσικών κινητικών δραστηριοτήτων».Ο κινητικός επιμέρους σκοπός είναι αυτός που αντιπροσωπεύει κύρια το στοιχείο της κινητικής μάθησης στη Φυσική Αγωγή.Δηλαδή, το ενοποιό στοιχείο των παραπάνω χαρακτηριστικών είναι ότι αυτά αποτελούν, κυρίως, προϊόν, μάθησης και, δευτερευόντως, ωρίμανσης. Στη Φυσική Αγωγή η αλλαγή στη συμπεριφορά είναι εμφανής, κυρίως, με τη βελτίωση της κινητικής συμπεριφοράς των μαθητών. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της εκμάθησης της τεχνικής των διαφόρων αθλημάτων και άλλων κινητικών δεξιοτήτων, καθώς και των παραδοσιακών χορών. Η μάθηση σε ορισμένες από αυτές τις δραστηριότητες παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα, ουσιαστικά για όλη τη ζωή του μαθητή, έτσι, η επίδραση της είναι σχεδόν ισόβια (Schmidt, 1988, σ. 347). Η αθλητική επιδεξιότητα έχει, επίσης, το χαρακτηριστικό ότι μεταφέρεται και σε άλλες καταστάσεις του κοινωνικού βίου και έτσι μπορούμε να πούμε ότι η κοινωνική χρησιμότητα της είναι πολύ μεγάλη (Magill, 1989, σ. 386-396, Schmidt, 1988, σ.406-422). Αν ο μαθητής στερηθεί κατά την πρώιμη παιδική ηλικία ορισμένων κινητικών ερεθισμάτων, αυτό πιθανόν να έχει μια δυσμενή επίδραση σε ορισμένα κέντρα του εγκεφάλου, η πλήρης ανάπτυξη των οποίων εξαρτάται από εξωτερικά ερεθίσματα. Γι' αυτό μια ποικιλία κινητικών αθλητικών δεξιοτήτων έχει μια ευμενή επίδραση όχι μόνο στη σωματική ανάπτυξη του μαθητή αλλά και στην ανάπτυξη ορισμένων κέντρων του εγκεφάλου (Atkinson, Atkinson, Smith, Bem, 1993, κεφ. 3). Όταν λοιπόν σήμερα μιλούμε για σωματική ανάπτυξη και καλλιέργεια στην ηλικία του δημοτικού,εννοούμε κατά προτεραιότητα την ανάπτυξη των κινητικών δεξιοτήτων και, μέσω αυτών, την καλλιέργεια των φυσικών ικανοτήτων.
Ο δεύτερος επιμέρους τομέας της σωματικής ανάπτυξης είναι ο βιολογικός και τα επιμέρους χαρακτηριστικά του είναι τα παρακάτω
- Η υποβοήθηση της φυσιολογικής ανάπτυξης των βασικών σωματικών ικανοτήτων (αντοχή, δύναμη,ταχύτητα, ευλυγισία και επιδεξιότητα).- Πρόληψη, βελτίωση και διόρθωση μορφολογικών και λειτουργικών παρεκκλίσεων».Τα παιδιά στην ηλικία αυτή είναι πολύ μικρά για να εφαρμόσουμε πάνω τους εξειδικευμένα προγράμματα ανάπτυξης της δύναμης και της αντοχής. Μόνο η ταχύτητα και η ευλυγισία που περνούν την ευαίσθητη φάση τους πολύ νωρίς μπορούν να καλλιεργηθούν εξειδικευμένα στις μικρές ηλικίες(Κέλλης, 1988, σ. 20-41). Όμως, στο δημοτικό σχολείο δεν μπαίνει στόχος η άμεση ανάπτυξη της ταχύτητας. Στην ευλυγισία βέβαια μπορούμε να δώσουμε κάποια μεγαλύτερη βαρύτητα. Όλες οι ικανότητες καλλιεργούνται έμμεσα σαν αποτέλεσμα της μάθησης των αθλητικών και άλλων κινητικών δεξιοτήτων και των παραδοσιακών χορών. Στο περιεχόμενο, βέβαια, των διαφόρων τάξεων υπάρχουν και θέματα που έχουν επιλεγεί για την ανάπτυξη των φυσικών ικανοτήτων. Αυτό όμως δεν έχει την έννοια της εξειδικευμένης ανάπτυξης, όπως αυτή νοείται στην προπονητική. Απλά ένα παιχνίδι οργανώνεται έτσι, ώστε οι μαθητές να τρέχουν γρήγορα μικρές αποστάσεις, π.χ. ποιος θα φτάσει πρώτος στον απέναντι τοίχο, οπότε λέμε ότι καλλιεργούμε την ταχύτητα. Ένα άλλο οργανώνεται με ορισμένους μαθητές να κυνηγούν τους υπόλοιπους, για να τους λύσουν τα κορδόνια των παπουτσιών τους, οπότε λέμε ότι καλλιεργούμε την αντοχή.Η πρόληψη και διόρθωση ανατομικών παρεκκλίσεων και λειτουργικών ανωμαλιών γίνεται και αυτή,κυρίως, έμμεσα. Όμως ο διδάσκων μπορεί να εφαρμόσει και ένα πρόγραμμα προληπτικό, ιδιαίτερα στις τέσσερις μικρότερες τάξεις. Στην ύλη αυτών των τάξεων έχουν επιλεγεί ασκήσεις για την πρόληψη ορθοσωματικών παραμορφώσεων. Ο διδάσκων, πάντως, πρέπει να έχει υπόψη του ότι, παραδοσιακά,υπάρχει μια σύγχυση μεταξύ του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής και των θεραπευτικών ιδιοτήτων της άσκησης. Γενικά η άσκηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς λόγους και στη φάση της πρόληψης και στη φάση της αποκατάστασης. Σε ένα άτομο, δηλαδή, που χρειάζεται μια αποκατάσταση,μετά από κάποιον τραυματισμό, υπάρχουν ασκήσεις οι οποίες θα επιταχύνουν την αποκατάσταση. Αυτό όμως είναι θέμα του γιατρού και του φυσιοθεραπευτή, και το άτομο που κάνει αυτές τις ασκήσεις δεν κάνει Φυσική Αγωγή. Ο στόχος του, δηλαδή, είναι να θεραπευτεί και όχι να αποκτήσει αγωγή - παιδεία. Αν εντοπίσουμε κάποιον μαθητή με σκολίωση, πρέπει να τον συμβουλεύσουμε να αποτανθεί στον ειδικό φυσιοθεραπευτή, ο οποίος θα τον βοηθήσει συστηματικά, και περισσότερο επιστημονικά, να επιλύσει το πρόβλημα του. Δεν πρέπει, δηλαδή, να κάνουμε ένα πρόγραμμα πολλών εβδομάδων με αντισκολιωτικές ασκήσεις, τις οποίες θα εκτελούν όλοι οι μαθητές, διότι έτσι αφαιρούμε πολύτιμο χρόνο από την επίτευξη των υπόλοιπων επιμέρους σκοπών. Επιπλέον, και τα αποτελέσματα είναι αμφίβολα,αφού παρεκκλίσεις, όπως π.χ. η σκολίωση, θέλουν πολλές ώρες τη βδομάδα και εξειδικευμένες ασκήσεις για να αποκατασταθούν.
Ο επόμενος τομέας τον οποίο καλλιεργεί η Φυσική Αγωγή είναι ο ψυχικός
. Αυτός ο τομέας στοχεύει στην ανάπτυξη κοινωνικών και ηθικών χαρακτηριστικών. Τα
κοινωνικά
χαρακτηριστικά εξειδικεύονται στο Αναλυτικό Πρόγραμμα όπως φαίνεται παρακάτω:- Ανάπτυξη κοινωνικών και ψυχικών αρετών, όπως συνεργασία, αλληλεγγύη, ομαδικό πνεύμα,αυτοπειθαρχία, υπευθυνότητα, Θέληση, υπομονή, επιμονή και θάρρος.- Ανάπτυξη της αυτοεκτίμηση ςμέσω της βελτίωσης των φυσικών ικανοτήτων και της εκμάθησης αθλητικών δραστηριοτήτων.- Ανάπτυξη της αυτοεμπιστοσύνης του μαθητή με τη γνώση των ικανοτήτων και των ορίων του σε σύγκριση με τους άλλους.- Καλλιέργεια της ελεύθερης και δημοκρατικής έκφρασης».Ο κοινωνικός επιμέρους σκοπός καλλιεργείται, κυρίως, μέσω των ομαδικών αθλητικών δραστηριοτήτων,όπως είναι οι αθλοπαιδιές. Αλλά και στα άλλα αθλήματα το μάθημα μπορεί να οργανωθεί κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να καλλιεργηθεί το κοινωνικό στοιχείο. Το σχολείο σαν μικρόκοσμος της κοινωνίας κοινωνικοποιεί τους μαθητές με πολλούς τρόπους και η συνεισφορά της Φυσικής Αγωγής είναι σημαντικότατη προς αυτήν την κατεύθυνση. Μέσω των αθλητικών δραστηριοτήτων που απαιτούν συνεργασία για την επίτευξη του καλύτερου αποτελέσματος, ο μαθητής αρχίζει να κατανοεί την ανάγκη της συνεργασίας και σε άλλους τομείς.Παράλληλα με την κοινωνικοποίηση μπορεί να καλλιεργηθεί επίσης και η
ηθική αγωγή.
Υπάρχει η άποψη ότι η ηθική αγωγή πρέπει να αποτελεί τον πυρήνα της εκπ/σης ενσωματωμένη στο περιεχόμενο και στη μέθοδο (Meakin, 1982, σ. 67, Peters, 1966, σ. 71). Η Φυσική Αγωγή παρέχει πλήθος ευκαιριών
μέσω των οποίων μπορεί να καλλιεργηθεί το ηθικό στοιχείο στους μαθητές. Χαρακτηριστικά αυτού του επιμέρους σκοπού είναι τα παρακάτω:«-Ανάπτυξη αρετών όπως τιμιότητα, αξιοκρατία, δικαιοσύνη, σεβασμός των αντιπάλων, μετριοφροσύνη,σωστή αντιμετώπιση της νίκης και της ήττας κ.α.».Πρέπει, πάντως, να τονιστεί ότι η καλλιέργεια των παραπάνω δύο στοιχείων, του κοινωνικού και του ηθικού, δε γίνεται αυτόματα. Οι μαθητές, δηλαδή, είναι αμφίβολο αν θα αναπτύξουν κοινωνικές και ηθικές αρετές, εάν αφεθούν να παίζουν μόνοι τους ποδόσφαιρο στην αυλή. Πιθανόν να έχουμε και το αντίθετο αποτέλεσμα. Οι διδάσκοντες, αν θέλουν να καλλιεργήσουν κοινωνικά και ηθικά τα παιδιά,πρέπει να θέτουν τέτοιους στόχους στο ημερήσιο μάθημα και να προσπαθούν, προγραμματισμένα, να δημιουργούν συνθήκες μέσα από τις οποίες να μπορεί να τονιστεί το κοινωνικό και ηθικό στοιχείο. Κι αυτό γίνεται έμμεσα με τη συμμετοχή σε σχετικές δραστηριότητες και με κάθε ευκαιρία που θα δοθεί στο διδάσκοντα να μιλήσει γι' αυτό. Μπορούμε, δηλαδή, να πούμε, ότι αυτός ο στόχος καλλιεργείται περισσότερο μέσω της μεθόδου και λιγότερο μέσω του περιεχομένου.
Ο τρίτος τομέας που καλλιεργείται μέσω της Φυσικής Αγωγής, όπως Αναφέρεται στον ορισμό,είναι ο πνευματικός τομέας.
Ο πνευματικός τομέας περιλαμβάνει τα παρακάτω επιμέρους χαρακτηριστικά:— Απόκτηση εννοιών και γνώσεων σχετικών με τη Φυσική Αγωγή και τον αθλητισμό.Γνώση των κανονισμών των διαφόρων αθλημάτων και αγωνισμάτων. Γνώσεις σχετικές με το ολυμπιακό πνεύμα και κίνηση. Γνώση χορολογικών στοιχείων σε τοπικό και εθνικό επίπεδο που σχετίζονται με το χορό, τη μουσική και το τραγούδι.- Απόκτηση βασικών γνώσεων υγιεινής και πρώτων βοηθειών.- Ανάπτυξη της φαντασίας και της δημιουργικότητας». Στους δύο πρώτους κύκλους η Φυσική Αγωγή μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη βασικών εννοιών,όπως ο κύκλος, η ευθεία, η ταχύτητα, η δύναμη κτλ. Ενώ στον τρίτο κύκλο οι μαθητές μπορούν να διδαχτούν περισσότερο σύνθετες γνώσεις γύρω από επιμέρους θέματα της Φυσικής Αγωγής. Πρέπει,πάντως, να τονιστεί ότι δεν πρέπει να σπαταλούμε πολύ χρόνο στην ανάπτυξη των γνωστικών αυτών στοιχείων. Η Φυσική Αγωγή είναι ένα μάθημα που απαιτεί πρωταρχικά τη σωματική συμμετοχή και καλλιέργεια των μαθητών. Τα θεωρητικά στοιχεία πρέπει να διδάσκονται κυρίως, όταν δεν μπορεί να γίνει το μάθημα π.χ. βροχερές μέρες. Μπορούν επίσης να διδάσκονται και στο γυμναστήριο κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Διδάσκουμε, δηλαδή, ένα - δυο κανονισμούς του μπάσκετ, πριν αρχίσει το παιχνίδι ή κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Έτσι οι κανονισμοί και περισσότερο κατανοητοί γίνονται και ο χρόνος που διατίθεται είναι περιορισμένος.
Ένας άλλος επιμέρους σκοπός που εμπίπτει στον τομέα της γνωστικής ανάπτυξης είναι ο αισθητικός.
Χαρακτηριστικά αυτού του σκοπού είναι τα παρακάτω, όπως αναπτύσσονται στο Α.Π.- Εκτίμηση των αισθητικών στοιχείων των κινήσεων.- Καλλιέργεια της ρυθμικής κινητικής έκφρασης.- Καλλιέργεια του νεοελληνικού παραδοσιακού χορού.- Γνωριμία με την ελληνική κινητική αισθητική παράδοση». Ο παραδοσιακός χορός και ο χορός γενικότερα είναι, ίσως, η δραστηριότητα που οι περισσότεροι από τους εκπαιδευτικούς συμφωνούν ότι συνεισφέρει στην προαγωγή της αισθητικής παιδείας των μαθητών(Dearden, 1976). Η αγωνιστική γυμναστική, επίσης, είναι μια άλλη δραστηριότητα, όπου η αισθητική βελτίωση καλλιεργείται συνειδητά. Το αποτέλεσμα, δηλαδή, κρίνεται σε σχέση με το αισθητικό στοιχείο εκτέλεσης. Αλλά και οι υπόλοιπες δραστηριότητες της Φυσικής Αγωγής, αθλοπαιδιές, στίβος κτλ.,μπορεί να ενωθούν κάτω από αυτό το πρίσμα, άσχετα αν η επίτευξη του στόχου δεν περιλαμβάνει αισθητικά κριτήρια. Βλέποντας, πάντως, έναν επικοντιστή να περνά τον πήχη σε μεγάλο ύψος, έναν εμποδιστή να τρέχει τα εμπόδια σε αργή κίνηση (στο βίντεο), ή έναν τερματοφύλακα να κάνει μια δύσκολη απόκρουση, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι μαζί με την επίδοση θαυμάζουμε τη χάρη των κινήσεων του αθλητή. Οι μαθητές θα πρέπει να ενθαρρύνονται να βλέπουν τις αθλητικές κινήσεις και από το πρίσμα της αισθητικής.
Ο τελευταίος επιμέρους σκοπός της Φυσικής Αγωγής είναι ο βιωματικός.
Αυτός αποτελεί το επιστέγασμα όλων όσων έχουν λεχθεί παραπάνω. Η Φυσική Αγωγή θα έχει πετύχει το σκοπό και τους επιμέρους σκοπούς της αν ο μαθητής συνειδητοποιήσει την ωφέλεια της άσκησης και μετά την
αποφοίτηση του από το σχολείο συνεχίζει να αθλείται. Τα χαρακτηριστικά αυτού του επιμέρους σκοπού είναι τα παρακάτω, όπως αναφέρονται στο Α.Π.- Συνειδητοποίηση της ωφέλειας και της ανάγκης για άσκηση- άθληση σ' ολόκληρη τη ζωή (διά βίου άσκηση).- Απόκτηση αθλητικών συνηθειών (αθλητικά χόμπι)». Η έμφαση στο βιωματικό στόχο είναι αποτέλεσμα της ανάγκης του σύγχρονου ανθρώπου για δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου του. Η αυτοματοποίηση της εργασίας αύξησε τον ελεύθερο χρόνο που θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο προς όφελος του. Η άσκηση και άθληση στον ελεύθερο χρόνο είναι μια από τις περισσότερο επωφελείς δραστηριότητες. Για να επιτευχθεί όμως αυτό πρέπει: α) Οι μαθητές να συνειδητοποιήσουν την ανάγκη για άσκηση - άθληση σε ολόκληρη τη ζωή τους και β) Να μάθουν ικανοποιητικά κάποια αθλητική δραστηριότητα που να μπορούν να ασχολούνται με αυτήν, όταν θα έχουν φύγει από την εκπαίδευση. Σήμερα που το σύνολο των μαθητών συνεχίζουν τις σπουδές τους στο γυμνάσιο και οι περισσότεροι από αυτούς και στο λύκειο η επίτευξη αυτού του σκοπού μετατίθεται ουσιαστικά στο γυμνάσιο και στο λύκειο, όπου αξιολογείται ως ο πρώτος επιμέρους σκοπός. Όμως από το δημοτικό πρέπει ο μαθητής να δημιουργήσει κάποια θετικά βιώματα προς την άσκηση.Ο εκπαιδευτικός ας έχει πάντα στο νου του, ότι ο σκοπός της Φυσικής Αγωγής δε θα επιτευχθεί τελικά μόνο από τις λίγες ώρες που οι μαθητές θα λαμβάνουν μέρος σε Αθλητικές δραστηριότητες κατά τη διάρκεια της φοίτησης τους στο Σχολείο.Στο διδάσκοντα επαφίεται η επιλογή και η έμφαση σε ορισμένους από τους παραπάνω επιμέρους σκοπούς κατά χρονική περίοδο και ημερήσιο μάθημα.Συνολικά όμως μεγαλύτερη βαρύτητα πρέπει να δίνεται στην καλλιέργεια του κινητικού επιμέρους σκοπού.Συνοψίζοντας την ανάλυση των επιμέρους σκοπών μπορούμε να πούμε ότι η Φυσική Αγωγή είναι ένα μάθημα καλλιέργειας του όλου Ανθρώπου, του σώματος, της ψυχής, και του πνεύματος. Από το Σωματικό τομέα επιζητεί να αναπτύξει κατά προτεραιότητα τις κινητικές ικανότητες των μαθητών. Να μάθουν δηλαδή οι μαθητές ποικίλες αθλητικές δεξιότητες και παραδοσιακούς χορούς. Ο τομέας της καλής φυσικής κατάστασης και υγείας θα βελτιωθεί έμμεσα με τη συμμετοχή του μαθητή σε αθλητικές δραστηριότητες, αλλά και άμεσα με την εκτέλεση κάποιων ασκήσεων κύρια ορθοσωματικού χαρακτήρα.Ο δεύτερος τομέας, ο τομέας δηλαδή της ψυχικής ανάπτυξης περιλαμβάνει την καλλιέργεια κοινωνικών και ηθικών στοιχείων. Και τα δύο αυτά στοιχεία είναι ουσιώδη για την παιδεία και η Φυσική Αγωγή παρέχει μοναδικές ευκαιρίες στο διδάσκοντα να δημιουργήσει κατάλληλες συνθήκες για να τα καλλιεργήσει.Ο πνευματικός - γνωστικός τομέας είναι ο τρίτος στον οποίο απευθύνεται η Φυσική Αγωγή. Γνώσεις γύρω από την επιστήμη της Φυσικής Αγωγής και του αθλητισμού, λαογραφικά στοιχεία, κανονισμοί,στοιχεία στρατηγικής και τακτικής αποτελούν το περιεχόμενο αυτού του τομέα. Η αισθητική εκτίμηση των κινήσεων είναι ένας άλλος επιμέρους στόχος του γνωστικού τομέα που πρέπει συνειδητά να καλλιεργείται από το διδάσκοντα.Πρέπει, επίσης, να αναφερθεί εδώ ότι η μέτρια και κάπως έντονη σωματική άσκηση βοηθάει τους μαθητές να αποδώσουν καλύτερα και στα υπόλοιπα μαθήματα (Ζέρβας, 1992, κεφ. 10). Η επιλογή της ύλης, οι μέθοδοι διδασκαλίας και η αξιολόγηση των μαθητών αποτελούν απόρροια των παραπάνω επιμέρους σκοπών. Κάθε πρόβλημα, δηλαδή, που παρουσιάζεται πρέπει να επιλύεται με αναφορά στους επιμέρους σκοπούς, όπως αναλύθηκαν και αξιολογήθηκαν εδώ
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
H λέξη «αθλητισμός» προέρχεται ετυμολογικά από τη λέξη «άθλος», που σημαίνει αγώνας, πάλη, εντατική προσπάθεια. Ο αθλητισμός είναι η συστηματική σωματική καλλιέργεια με ειδική μεθοδολογία και παιδαγωγική με σκοπό την υψηλή σωματική απόδοση του αθλητή. Στην Αρχαία Αθήνα ο αθλητισμός θεωρούνταν κοινωνικό και πολιτισμικό αγαθό και είχε παιδαγωγικό χαρακτήρα, ενώ αντίθετα στην Σπάρτη ο αθλητισμός χρησιμοποιούταν για τη στρατιωτική εκπαίδευση. Με λίγα λόγια, οι αρχαίοι πρόγονοί μας θέλουν να μας δείξουν πως ο αθλητισμός δεν βοηθάει μόνο στην άσκηση του σώματος αλλά και στο να αποκτήσει κανείς ένα καθαρό μυαλό: «νους υγιής εν σώματι υγιεί».
Ο αθλητισμός όμως έχει αφήσει πίσω του και κάποια ιστορία….
Ο αθλητισμός στην πιο τέλεια μορφή του συναντάται στην Αρχαία Ελλάδα. Κοιτίδα του είναι ο ιερός χώρος της Ολυμπίας. Στο ναό του Ολυμπίου Δία γινόταν η περίφημη αφή της Ολυμπιακής φλόγας, που έκαιγε σ” όλη τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Πλήθος κόσμου μαζεύονταν στο μεγάλο στάδιο για να παρακολουθήσει τους αθλητές που αγωνίζονταν γενικά για να κερδίσουν ένα στεφάνι ελιάς και πολλή δόξα απ” τους πατριώτες τους. Κάθε εχθροπραξία σ” όλες τις πόλεις της Ελλάδας σταματούσε, δείγμα της μεγάλης σπουδαιότητας των Αγώνων που σήμαιναν πίστη και αγάπη στην ελευθερία και στη συναδέλφωση των ανθρώπων. Τα αγωνίσματα ήταν ποικίλα και κάθε αθλητής πάλευε ειλικρινά με όλες τις πνευματικές και σωματικές δυνάμεις για την κατάκτηση της νίκης. Η πρώτη επίσημη Ολυμπιάδα χρονολογείται το 776 π.Χ. Απο’κει ξεκίνησαν όλα λοιπόν…..
Γιατί ο καθένας απο εμάς αθλείται στις μέρες μας ;
sport1Ο αθλητισμός εξυπηρετεί την ανάγκη του ανθρώπου να δείξει την ζωντάνια του. Η ανάγκη του αυτή γέννησε τον αθλητισμό. Η φυσική διάθεση του ανθρώπου να δοκιμάσει τις δυνάμεις του και να ξεπεράσει το διπλανό του, στάθηκε το αρχικό κίνητρό του. Με τον αθλητισμό ο άνθρωπος μπορεί να συνυπάρξει με άλλους συναθλητές ή ακόμη και αντιπάλους, με λίγα λόγια με τον αθλητισμό, ο καθένας μας κοινωνικοποιείται και γνωρίζει καινούργιους ανθρώπου.
Ο αθλητισμός χωρίζεται σε δύο κατηγορίες:
- Ατομικά αθλήματα, για παράδειγμα το στίβος, πάλη, άρση βαρών, βελάκια, κολύμβηση κ.ά.
- Ομαδικά αθλήματα, για παράδειγμα το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, η κολύμβηση, το χάντμπολ, το βόλεϋ κ.α.
Ο αθλητισμός όμως έχει αφήσει πίσω του και κάποια ιστορία….
Ο αθλητισμός στην πιο τέλεια μορφή του συναντάται στην Αρχαία Ελλάδα. Κοιτίδα του είναι ο ιερός χώρος της Ολυμπίας. Στο ναό του Ολυμπίου Δία γινόταν η περίφημη αφή της Ολυμπιακής φλόγας, που έκαιγε σ” όλη τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Πλήθος κόσμου μαζεύονταν στο μεγάλο στάδιο για να παρακολουθήσει τους αθλητές που αγωνίζονταν γενικά για να κερδίσουν ένα στεφάνι ελιάς και πολλή δόξα απ” τους πατριώτες τους. Κάθε εχθροπραξία σ” όλες τις πόλεις της Ελλάδας σταματούσε, δείγμα της μεγάλης σπουδαιότητας των Αγώνων που σήμαιναν πίστη και αγάπη στην ελευθερία και στη συναδέλφωση των ανθρώπων. Τα αγωνίσματα ήταν ποικίλα και κάθε αθλητής πάλευε ειλικρινά με όλες τις πνευματικές και σωματικές δυνάμεις για την κατάκτηση της νίκης. Η πρώτη επίσημη Ολυμπιάδα χρονολογείται το 776 π.Χ. Απο’κει ξεκίνησαν όλα λοιπόν…..
Γιατί ο καθένας απο εμάς αθλείται στις μέρες μας ;
sport1Ο αθλητισμός εξυπηρετεί την ανάγκη του ανθρώπου να δείξει την ζωντάνια του. Η ανάγκη του αυτή γέννησε τον αθλητισμό. Η φυσική διάθεση του ανθρώπου να δοκιμάσει τις δυνάμεις του και να ξεπεράσει το διπλανό του, στάθηκε το αρχικό κίνητρό του. Με τον αθλητισμό ο άνθρωπος μπορεί να συνυπάρξει με άλλους συναθλητές ή ακόμη και αντιπάλους, με λίγα λόγια με τον αθλητισμό, ο καθένας μας κοινωνικοποιείται και γνωρίζει καινούργιους ανθρώπου.
Ο αθλητισμός χωρίζεται σε δύο κατηγορίες:
- Ατομικά αθλήματα, για παράδειγμα το στίβος, πάλη, άρση βαρών, βελάκια, κολύμβηση κ.ά.
- Ομαδικά αθλήματα, για παράδειγμα το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, η κολύμβηση, το χάντμπολ, το βόλεϋ κ.α.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)